Światło i Życie ks. Blachnickiego – cz. II
Dokończenie poprzedniego odcinka o “gwałtowniku Królestwa Bożego” – jak nazywano ś.p. księdza prof. Franciszka Blachnickiego. Ten człowiek z daleką wizją i znakomity organizator stał się prorokiem żywego Kościoła, który w czasach trudnych ma się rozwijać i przetrwać przez małe wspólnoty przy parafiach. O dziwo, stało się to bardzo aktualne w ostatnich miesiącach, gdy nakładane są coraz większe ograniczenia na uczestnictwo w niedzielnych Mszach świętych, podczas gdy tłumy mogą się codziennie gromadzić podczas zakupów w wielkich supermarketach. Idea oaz rodzinnych zasługuje szczególnie na uwagę wśród Polonii rozrzuconej po całym świecie. Do tego tematu jeszcze powrócimy. Tymczasem pozostałe notatki z programu ks. Blachnickiego udostępniamy pod tytułem “Prawda i Wyzwolenie” .
.
Część II:
Nowy Człowiek jako ideał i cel wychowawczy
Ideał Nowego Człowieka posiada rysy ponadczasowe, absolutne, Jest to bowiem obraz człowieka odpowiadjącego myśli Boga-Stworcy. Jednakże ten obraz człowieka musi być realizowany w konkretnych uwarunkowaniach historycznych. Tym zainteresowana jest pedagogika jako nauka praktyczna, mająca określić nie tylko cel, ale drogi i sposoby osiągnięcia tego celu.
.
Człowiek zdezintegrowany
Człowiek będący produktem wspólczesnych mieszanek cywilizacyjnych jest człowiekiem zdezintegrowanym, wewnętrznie rozbitym. Ta dezintgegracja jest często wynikiem nadmiaru informacji. Jest to przede wszystkim dezintegracja pomiędzy sferą poznawczą (umysłem) a wolą (działaniem), pomiędzy “wiedzieć” a “być”. Człowiek wie co trzeba czynić, ale jest niekonsekwentny: postępuje inaczej niż powinien. Przyczyny tego rozdarcia mogą być :
- 1. zewnętrzne (narzucanie kłamstwa przez politykę, presję szkodliwych ideologii w środkach masowego przekazu, panujące mody i tzw. obiegowe opinie, które powodują lęk przed mówieniem prawdy;
- 2. wewnętrzne (uleganie słabościom, nieuporzadkowanym emocjom), żądza natychmiastowych zysków i przyjemności.
Skutkiem działania tych przyczyn jest człowiek rozbity, żyjący w jakiejś głębokiej schizofrenii. Taki ma być typ bezmyślny typ konsumenta: manipulowany człowiek wyczynowy, umasowiony człowiek stada.
Człowiek zintegrowany (spójny wewnętrznie)
Fromuła Fos-Dzoe (Światło-Życie) mieści w sobie postulat wewnętrznej integracji jako naczelne zadanie wychowawcze. W pedagogice współczesnej nazywa się to postulatem koncentracji etycznej. Chodzi o osiągnięcie jedności pomiędzy prawdą i zasadami do niej prowadzącymi a tymi, które stosujemy w życiu. Jedność: światło i życie integruje człowieka wewnętrznie i wzmacnia go. Na tej drodze człowiek się doskonali i odnajduje prawdziwą wolność.
.
Część III:
Metoda i droga wychowania Nowego Człowieka
- Światło-Życie. Metoda ta polega na stałym dążeniu w podciąganiu życia w zwyż, do wymagań światła prowadzącego do prawdy jako siły normatywnej. Chodzi o zcalenie sfery umysłu (poznania) i woli (działania).
- Oaza jako metoda rekolekcji jest wynikiem zastosowania powyższej zasady. Jej realizacja dokonuje się w specjalnie stworzonym środowisku, według określonego systemu wartości. Chociaż przeżycie oazy jest tylko epizodem odbiegającym od codziennych warunków życia, to jednak posiada ono wielkie znaczenie jako model inspirujący wysiłki wychowawcze.
- Mała grupa. Trzecim elementem metody jest mała grupa gromadząca się w regularnych odstępach czasu w celu wspólnego rozwijania wartości wyniesionych z oazy. Można przepisami zakazać gromadzenia się w dużych skupiskach ale nie to, co jest naturalnym przejawem życia. Można przeszkodzić zewnętrznej organizacji, ale nie można rozbić rozwijania się małych oaz, nawet kilkuosobowych z animatorem – na gruncie prywatnym, rodzinnym.
.
Sytuacja naszego narodu stanie się tragiczna gdy wszyscy biernie zaakceptujemy narzucane wrogie nam ideologie i nienormalne wzory postępowania (alkoholizm, zabijanie dzieci poczętych, rozdęty seksualizm i jego dewiacje). Naród niewolników! A przecież z drugiej strony widzimy tyle szlachetych zrywów, heroizmu, przejawy wolności ducha. Smutne refleksje nasuwają się także tu na Zachodzie, gdy wchodzimy w środowiska emigrantów oderwanych od rodzimej kultury. Często widzimy to samo: alkoholicy, ludzie bezwolni, niesłowni i nieodpowiedzialni, skłóceni i zawistni, bez elementarnej kultury współżycia i społecznej aktywności.
.
Co za kontrast – naród Jana Pawła II, który na Jasnej Górze prowadził przedziwny dialog z młodzieżą i wzywał do czujności, abym “starał się być człowiekiem sumienia, abym tego sumienia nie zagłuszał. Nazywam po imieniu dobro i zło, nie zamazuję różnic między nimi.Wypracowuję w sobie dobro a ze zła staram się uwolnić, przezwyciężać je w sobie. Jest to program ewangeliczny, trudny program – nasz program. Każdy ma swoje Westerplatte, na którym poddać się nie może“. Nie ma w tej chwili sprawy dla nas ważniejszej nad wychowanie Nowego Czlowieka, bo tylko przez niego może nastąpić odnowa rodziny i całych grup społecznych.
Co to znaczy w praktyce? Przede wszystkim samokształcenie w małych zespołach, zaopatrzonych w dobre materiały studyjne. Można by je poszerzyć o studium encyklik i katolickiej nauki społecznej. Należałoby opracować metodyczne konspekty takich spotkań. W takie “seminaria socjologiczne” powinny się włączyć grupy animatorów, studentów, ludzie z kręgów rodzin.
.
Sytuacja, w jakiej znalazły się kręgi tzw. europejskiej kultury czy też zachodniej cywilizacji można określić mianem pustyni. Sytuacja pustyni zawiera jednak w sobie coś pozytywnego. Pustynie jest bowiem zawsze poszukiwaniem życia. Rodzi się tam tęsknota, nawet podświadoma za oazą. W kościołach na Zachodzie są jeszcze rozmaite stowarzyszenia, właściwie już parareligijne. Jest to, jak ktoś powiedział, tzw. duszpasterstwo rozrywkowe. Nie jest to złe, ale trudno z tym wiązać nadzieje Kościoła na przyszłość.
.
Już od samego początku swego “zesłania” w Carslbergu, ks. Blachnicki nadał Ruchowi “Światło i Życie” charakter misyjny. 1. Grupa rodzin o Kościoła Domowego w Niemczech; 2. Oaza Ruchu w Afryce (Tanzania).
Podczas pobytu Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego w Irlandii wszyscy doszli do przekonania, że potrzebne są oazy jako pomost pomiędzy ewangelizacją a parafią. Oaza jest tym mocniejsza, tym głębsza i bardziej owocna, im intensywniej realizuje się w życiu małych grup; “masówka” jest śmiercią oazy! W małej grupie można dzielić się Slowem Bożym, modlić się spontanicznie, śpiewać i tworzyć prosty, radosny tryb życia, praktykować wspólnotę dóbr i jedność działania.
.
1. Jedna z pierwszych misji Ruchu w Ameryce Łacińskiej była położona wysoko w górach Boliwii. Ksiądz Franciszek odwiedził to miejsce i wysyłał do Carlsbergu swoje “Listy z Boliwii”. 2. Na kontynencie Płd. Ameryki istnieją już oazy Ruchu w Brazylii, Ekwadorze oraz kilku innych krajach; 3. Afisz oaz w Ukrainie.
.
Nowa kultura polega na uwolnieniu człowieka od wszystkiego co poniża jego wolność, natomiast pomaga w rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Musimy sobie jasno uświadomić, że żródłem naszej niewoli jesteśmy my sami, bo źródło zniewolenia znajduje się w nas. Decyzja uwolnienia się od naszych słabości i nałogów jest podaniem ręki słabszemu bratu, który o własnych siłach nie może się uniezależnić.
.
Do wolności jesteśmy wszyscy wezwani i wszyscy jesteśmy do niej zdolni. Bóg nie żąda od nas rzeczy niemożliwych. Idźmy więc umocnieni tym spotkaniem z Jasnogórską naszą Panią, która jest Jutrzenką Wolności, dawajmy wszędzie świadectwo, które wyzwala ludzi od lęku, smutku i chaosu.
.
1. Matka Boża – Opiekunka Rodzin, ikona Ruchu Oazowego; 2. Statua sługi Bożego ks. F.Blachnickiego w Krościenku.
.
Przełom Dunajca w Pieninach, w tle Trzy Korony – symbol tych gór. W Krościenku nad Dunajcem wszystko się rozpoczęło; tam jest obecnie centrala Oaz Rodzinnych i Młodzieżowych. Wkrótce w pobliżu Krościenka powstanie również Centrum Ekologii Integralnej. Dzisiaj Ruch “Światło-Życie” liczy kilkadziesiąt tysięcy osób i działa w ponad 30 krajach.
*
“Gdy człowiekowi odbierze się prawdę, wszelkie próby wyzwolenia go stają się całkowicie nierealne, ponieważ prawda i wolność albo istnieją razem, albo też razem giną marnie” (Jan Paweł II – “Fides et ratio”).
PS: Wysłani do Carlsbergu Jolanta i Andrzej G. wyjeżdżali co jakiś czas do Austrii, gdzie przekazywali swoje raporty i otrzymywali instrukcje od oficera SB. Ich częste wyjazdy i próby skłócania współpracowników budziły już od początku podejrzenia w środowisku. Gdy na ich trop wpadł wywiad niemiecki i podejrzenia się potwierdziły, ksiądz Blachnicki postanowił ich zwolnić. Świadkowie słyszeli kłótnię dwojga agentów wywołaną przeciw księdzu, którego nazajutrz znaleziono martwego a z ust wypływała mu piana. Podejrzani o morderstwo, w pośpiechu wyjechali z Carlsbergu i małżeństwo ich się rozpadło. Jolanta G. wróciła do Polski, zmieniła nazwisko i zaangażowała się w organizowanie protestów feministek. W marcu 1997 ówczesny prezydent A.Kwaśniewski odznaczył ją srebrnym Krzyżem Zasługi za … “wybitne osiągnięcia w działalności społecznej.”
[Koniec]
_____________