Trening uwagi i wyciszenia

Początek nowego roku kojarzy się często z postanowieniami, więc podzielę się tym co znalazlem na pierwszej stronie kalendarzyka kupionego w grudniu. Jeśli chcesz coś osiągnąć, wyznacz KONKRETNY cel i zapisz go we właściwym miejscu. Na przykład zamiast: będę więcej biegać, zaznaczmy – “Przez najbliższe trzy miesiące przeznaczę minimum pół godziny na szybki spacer – dwa razy w tygodniu“. Dołączmy do tego grafik, który nas motywuje do systematyczności. Lepsze jest postanowienie skromne i zrealizowane niż ambitne, z którego się wycofamy. Możesz podzielić się tym z przyjacielem, który cię zmobilizuje w godzinie słabości, gdy zbaczamy od wyznaczonego kierunku. Powodzenia !!

A dla relaksu i wyciszenia mamy coś dobrego na długie, zimowe wieczory. Czemu by nie poświczyć ładnego pisma? Na początek choćby godzinkę tygodniowo. Moda na kaligrafię jest odpowiedzią na nasze tęsknoty za spokojniejszym i bardziej sensownym życiem. W każdym z nas drzemie potrzeba piękna. Na początku wszyscy chcemy ładnie pisać. Kiedy dzieci stawiają pierwsze literki, to bardzo się starają, żeby im tylko ładnie wyszło. Jeśli my jako dorośli nie mamy ładnego pisma, to jest wynik braku treningu, a nie braku talentu. A gdy uda się zachęcić do tego Wasze dzieci albo wnuki, to nabyta sprawność i opanowanie będą im towarzyszyć przez całe życie. I nam warto bylo ten artykuł opracować.

.

Zatem ruszamy: jeżeli od początku stosujemy jeden krój liter i konsekwentnie się go uczymy, to uda nam się wypracować ładny charakter pisma. Poza tym ćwiczenie odręcznego pisania, to jednoczesne ćwiczenie pamięci i wiedzy bo gdy piszemy, zapamiętujemy słowa. Potwierdza to łacińska mądrość : “Kto pisze, jakby podwójnie czytał“. Kiedy piszemy na klawiaturze, nasz mózg nie pracuje tak, jak gdybyśmy pisali ręcznie. Niejednokrotnie badacze udowodnili, że pamięć lepiej działa w kontakcie z kartką papieru niż z ekranem komputera.

.

Gdy trzeba wybrać słowo żeby je wykaligrafować, to wybieramy słowa ważne dla nas – jak np. fragment modlitwy – to wówczas te słowa nadają kierunek naszym myślom. Łacińskie przysłowie mówi ‘Centies orat qui scribit ‘ – sto razy się modli ten, kto pisze. Pisanie pomaga nam uporządkować myśli. Staje się formą kontemplacji gdy na papierze utrwalamy mądre sentencje, ulubiony wiersz lub imię kogoś bliskiego. Słowa te nie tylko kontemplujemy lub analizujemy, ale zastanawiamy się nad ich sensem i chcielibyśmy nadać piękny kształt każdej literze.

.

Kaligrafia, czyli ręczne pisanie to nie tylko forma sztuki. Odkrycie piękna litery wzmacnia poczucie estetyki. Potrafimy znaleźć harmonię tam, gdzie inni jej nie widzą. Stosując ładny charakter pisma ubogacamy siebie oraz innych, gdyż ukazujemy im piękno. Poza tym kaligrafia daje wyciszenie i spokój. Nic dziwnego, że coraz więcej osób uczy się od nowa pisać pięknie. Okazało się, że są Polacy, którzy mają głód pięknej litery. Dlatego w miejscach spokojnych, wśród przyrody lub w krużgankach zakonnych organizowane są warsztaty kaligrafii. Pracuje się tam solidnie, przez wiele godzin w ciszy. To jest zmaganie z samym sobą.

Co ciekawe, ponad jedną trzecią uczestników w tych warsztatach stanowią nauczyciele klas początkowych, którzy mają świadomość jak bardzo korzystnie ćwiczenia kaligrafii wpływają na dzieci. Nauczyciele przyjeżdżają by zrozumieć, w czym tkwi problem rozproszenia uwagi i niespokojne usposobienie wśród uczniów oraz jakie znaleźć rozwiązanie. W tym celu niektórzy zaczynają organizować pozalekcyjne zajęcia z kaligrafii w szkole lub w świetlicy. Pozytywne są też reakcje ze strony rodziców, którzy razem ze swoimi dziećmi ćwiczą kaligrafię w domu.

.

Ćwiczenia kaligrafii w alfabecie grekim, japońskim i rosyjskim. Japończycy mają zwyczaj umieszczać na ścianie jedno najważniejsze słowo.

Pismo jest narzędziem potrzebnym do funkcjonowania, ale to także sztuka i wyraz kultury. Jest ono widzialnym znakiem kultury każdego narodu. W japońskiej kaligrafii mówimy o drodze pisma – shodo. Język grecki dla każdej litery ma osobną nazwę: alfa dla “A”, beta dla “B” itd. Jeżeli ktoś podchodzi do kreślenia liter z pokorą, bardzo mocno wpływa to na jego osobowość, podobnie jak medytacja albo trening wschodnich sztuk walki. Kiedy opanuje się pisanie liter pojedynczych, to zalecane jest pismo ciągłe czyli łączenie liter bez odrywania pióra od papieru. Wtedy osiągamy następną sprawność w kaligrafii. Jeśli tego nie wytrenujemy i każdą literę piszemy oddzielnie, to z czasem one powoli się psują i zniekształcają. Zatem powinniśmy dążyć do systematycznego pisania, bez odrywania ręki.

.

Odwiedzając muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie, zobaczycie jego wiersze – pięknie wypisane na ścianie.

Kaligrafia jest więc dobrym treningiem cierpliwości, skupienia, pokory i opanowania. Tymi cnotami ubogacasz nie tylko siebie ale i tych, którzy cię spotykają. Gdy kaligrafujemy systematycznie, po dłuższym czasie zmieniamy stopniowo nasz charakter i nasze życie. Kaligrafia systematycznie uczy cierpliwości. Dobre rzeczy wymagają czasu i odwrotnie – pośpiech poniża, jak wyraził ktoś dosadnie. Po wielokrotnych ćwiczeniach pisanie przestaje być męką i staje się przyjemnością. A zostaje to, co lubimy najbardziej – cierpliwość, kaligrafia i cisza.

*

Tutaj można przytoczyć kilka myśli z książki o chińskiej szkole kaligrafii, którą przetłumaczylismy na potrzeby zainteresowanych. Otóż w chińskiej kulturze liczącej ponad 5 tysiecy lat, kaligrafia była od dawna traktowana jako ważna dziedzina sztuki. Przez całe stulecia spisywano myśli mędrców, a najładniejsze style pisma są praktykowane do dzisiaj. Spisując cytaty klasyków, litery powinny układać się harmonijnie jak prawdziwe dzieło sztuki. Komunikowanie się z czytelnikiem odbywa się nie tylko za pomocą treści, ale także przez wygląd liter. Każda litera ma swoje indywidualne cechy i może utrwalić piękno chwili. A skupienie na szczegółach wzmacnia sprawność umysłu. Esencją kaligrafii jest kształt, ruch, lot, energia i równowaga. Linie pisma odwierciedlają Chińczykom żywioły (np: dynamiczny ogień, spokojną wodę, łagodny wiatr), a litery i kropki przekazują drobne elementy przyrody i pulsowanie życia.

.

Kaligrafię można porównać również do tańca, gdyż jej linie – podobnie jak tancerze – mają swój rytm, ruch i równowagę. Wielu mistrzów kaligrafii znalazło natchnienie obserwując tancerzy albo walkę na miecze. Podobnie jak architektura, kaligrafia jest sztuką tworzącą struktury, jest światem kształtów i linii. Wszystkie jej elementy powinny się łączyć ze sobą harmonijnie.

.

Podczas kaligraficznego pisania trzeba się oderwać od wszystkiego co nas rozprasza lub niepokoi. Tylko wtedy nasz umysł może być wolny do tworzenia pięknego pisma, płynącego prosto z duszy. Aby ten stan osiagnąć, potrzebne są lata ćwiczeń w dyscyplinie i cierpliwości. Wtedy piękne pismo stanie się sposobem na życie, a nagrodą będzie osiągnięcie spokoju, bo nasze linie i kropki bezbłędnie odtworzą na papierze myśli, uczucia i zmienne nastroje.

Przez kaligrafię można sobie wypracować ładny AUTOGRAF

________________